W trakcie doświadczenia do probówki wlewamy kilka mililitrów wodorotlenku miedzi (II). Następnie dodajemy
kilka mililitrów roztworu glukozy i ogrzewamy za pomocą palnika. Po ogrzaniu roztwór w probówce przyjmuje kolor
ceglastoczerwony. Dzieje się tak dlatego, że w trakcie reakcji powstaje tlenek miedzi (I). Oprócz tego
w trakcie doświadczenia powstaje kwas glukonowy. Reakcja obrazuje redukujące właściwości glukozy. W doświadczeniu miedź
jest redukowana ze stopnia utlenienia II na I.