Jeśli mamy kilka kwasów pochodzących od tego samego niemetalu to ich moc wzrasta
ze wzrostem stopnia utlenienia tego niemetalu np.: kwas siarkowy (VI) jest mocniejszy
od kwasu siarkowego (IV), kwas azotowy (V) jest mocniejszy od kwasu azotowego (III).
Jeśli mamy kilka kwasów, w których atom centralny jest na tym samym stopniu utlenienia to
mocniejszy jest ten kwas w którym atom centralny jest bardziej elektroujemny.
Cechą kwasów mocnych jest to, że mają one niski współczynnik pH (odczyn silnie kwaśny). Na poniższym filmie
pokazujemy pomiar pH kwasu siarkowego.
Mocne kwasy odbarwiają papierek lakmusowy na czerwono.
Na poniższym filmie pokazujemy zmianę koloru niebieskiego papierka lakmusowego
w obecności mocnego kwasu siarkowego (VI).
Mocne kwasy bardzo dobrze przewodzą prąd elektryczny.
Mocne kwasy dobrze przewodzą prąd elektryczny ponieważ są dobrymi elektrolitami i w
środowisku wodnym są zdysocjowane w znacznym stopniu. Oto przykład dysocjacji elektrolitycznej
kwasów:
HCl <-> H+ + Cl-
HNO3 <-> H+ + NO3-
Mocne kwasy wypierają słabsze kwasy z ich soli
Klasycznym przykładem jest reakcja mocnego kwasu z węglanami - mocny kwas wypiera
kwas węglowy (IV) z jego soli, który szybko się rozkłada na dwutlenek węgla i wodę.
Oto przykłady równań takich reakcji:
2 HNO3 + CaCO3 -> Ca(NO3)2 + H2O + CO2
2HCl + CaCO3 -> CaCl2 + H2O + CO2
Poniższy film pokazuje przykład wypierania słabego kwasu węglowego z jego soli przez mocny kwas azotowy (V).